Door het enorme ruimtegebrek werd uitgezien naar aangrenzende nieuwbouw. Maar daar stond het huisje van Ben den Boer ( vader van Wim en zoon van eerder genoemde Willem ). Ben en mevrouw den Boer-Voorberg ( buurvrouw Ben ) wilden wel plaats maken maar dan wel tegen de ruil van een vrij huisje. Gerrit had het huis van Piet Doorduin aan de Koninginnelaan 3 voor hen op het oog en daar wilde buurvrouw Ben wel naar toe. Hij kocht het en zei tegen de buurvrouw: ”het is rond hoor, je kunt gaan verhuizen.” “ Ja Gerrit, dat kan wel wezen maar nu wíl ik het eigenlijk niet meer…..” “ Oh, nou dan gaan we naar een ander huisje kijken…..” Uiteindelijk werd dat een rijtjeshuis aan de Julianastraat. Zo had ze toch nog zicht op de plek waar eens haar oude huisje stond.

In het huis aan Koninginnelaan werd eerst nog een grote uitverkoop van de zaak georganiseerd en later verkocht aan de fam. Broere. Zij wonen er nog. Nu kon nieuwbouw gerealiseerd worden. De plaatselijke bouwondernemers kregen het er druk mee. Wim Oosterlee was de aannemer voor de bouw van het voor hem grootste project, zoon Koos Oosterlee deed het papierwerk. Architect was Nuijt uit Vlaardingen. Schilder Gerrit Boer werd gevraagd offerte te doen voor het schilderwerk van het pand. ” Dat gaat niet Gerrit, dat doe ik nooit, ik begin altijd gewoon met verven en ik stop als het klaar is. Je weet; ik zal je niet bedriegen”. ” Ja dat weet ik wel maar ik zou graag wat bedragen zien, maar als het niet anders kan… Nou dan begin je maar ”.

Er werd groots gebouwd en hard gewerkt. Het werd druk met shovels, dreglines en vrachtwagens in de toch al zo smalle Emmastraat. Op het kleine dorp een hele bezienswaardigheid, die dagelijks vele kijkers trok. Natuurlijk waren er ook de tegenvallers en de verrassingen: Controlerende gemeente-opzichters die het niet altijd eens waren met de inzichten van de Breukels, het impulsieve idee om de uitgegraven ruimte voor de fundering te benutten als kelder, die dus niet op de tekening stond, het spontane idee om een nooddeur te realiseren op het dakterras hetgeen werd afgekeurd maar er toch gewoon kwam, de brand van het elektriciteitshuisje achter het pand, de waterleiding die kapot gestoten was waarbij het water in de bouwput spoot enz. enz.

Er werd in 200 werkdagen een prachtig pand gerealiseerd met 3 verdiepingen van samen 2200 m². Op 20 oktober 1972 werd de grootste winkel van Rozenburg geopend. Gerrit Boer kreeg van de burgemeester bij de opening nog een extra compliment voor het klasse schilderwerk! Helaas werd de opening door burgemeester Sloos, overschaduwd door het verdriet vanwege het verlies van vader Pleun Breukel die op 4 juli 1972 plotseling stierf. Dit heeft op de gehele gemeenschap een enorme impact gehad. Echter spreekt hij nog nadat hij gestorven is…..Ook Wim Oosterlee is kort daarna gestorven.

Voor gezamenlijke inkoop, prijsgaranties enz. werd nu aansluiting gezocht bij een inkoopcombinatie voor de woninginrichting. Dat werd het destijds in de meubelwereld bekende Hobo-Faam te Gouda. Het serieuzere werk begon: Gerrit had een afspraak met de ( financiële ) directeuren. Het was net een zeer warme zomerse dag. Netjes in het pak kwam Gerrit aan. Dat pak werd hem al gauw te benauwd….. Hij deed z’n colbertje uit, z’n stropdas ook maar gelijk en stroopte toen z’n mouwen nog op……zeer ongebruikelijk in die dagen. De deftige heren deden hem direct na: Alles werd bijzonder snel goedgekeurd: Breukel kon direct lid worden.

Enorm veel hebben we samen met onze klanten, in 50 jaar woonwinkel beleeft. De meest onvoorspelbare, hilarische situaties meegemaakt. Van vreugdevolle momenten tot de meest verdrietige. Drukte en gewoel was er altijd. Klanten waren er continu. Van het ene op het andere moment moest je je denk-, en werkwijze compleet omgooien. Je gezichtsveld was doorlopend in beweging. Gezellige koffiedrinkers waren er ook: van de Rozenburgse vuilnismannen tot het vasteprikpubliek toe. De zoete inval was door zowel de voordeur in de winkel als door de achterdeur in de werkplaats bij de koffie-ketel. Vertegenwoordigers kwamen en gingen. Constante aanvoer van goederen; meubels, bankstellen, tapijtrollen enz. De planning voor de stoffeerders was altijd weer een megaklus. Met onze verkopers die het beste voor zijn eigen klanten wilde regelen. Kortweg: iedere dag was een uitdaging en compleet anders. Maar……er was geen zee te hoog……

Hoewel zijn energie en enthousiasme nog hetzelfde waren als toen hij het oprichtte besloot Gerrit op 76 jarige leeftijd zijn levenswerk te beëindigen. Broer Jan volgde hem na. Broer Leen was reeds 15 jaar eerder “uitgestapt”.

Na de verkoop van het pand van “de grote zaak” in de 2e helft van 2008 werd de opheffing van Breukels’ Woninginrichting een feit. We “schrokken” toen de verkoop uiteindelijk doorging. We moesten er zelf nog aan wennen, ons herpakken. Een uitverkoop volgde, een die voor ons van ongekende omvang en organisatie was. De drukte in de verkoop was nog veel groter…..

Wat hebben wij daarnaast in die laatste 3 maanden vele trouwe, geliefde, bekende maar ook onbekende klanten de hand geschud, gesproken en met hen in hun weemoed gedeeld. Ontelbare herinneringen en anekdotes opgehaald. Bij nog één keer een bak koffie. 

De opruiming was een intensieve maar zeer bijzondere en gezellige tijd. We maakten lange, ontregelde dagen, en waren versleten. Maar ze zijn onvergetelijk. Er wachtte daarna nóg een onvoorziene megaklus: het pand leegruimen ! 

Het flinke kantoor o.a. met zn vele kubieke meters opslagruimte voor ordners, catalogussen, grote bureaus met vele volle lades, bergen paperassen, een ruime voorraad van kantoorbenodigdheden, een heerlijk breed opslagrek, bedoeld voor gordijnen maar waar uiteindelijk alles terecht kwam wat nodig bewaard moest worden. Ook de kleinere aankopen van klanten, die apart gehouden moesten worden, kwamen in die hoek terecht.

De “celletjes” in de kelder ( 3 grote opslagplaatsen ). Het “stookhok” met zn plateaus waar je alles op kwijt kon wat niet in de weg mocht liggen……oude kleinere kelders die bij nader inzien toch giga-bergruimte bevatten. En ook benut waren. De koffie-hoek met magazijn en zn gereedschap/materialenafdeling.

Al met al een verzameling van precies 50 jaar Breukels’ Woninginrichting waar vele medewerkers rondgelopen hebben en allen verschillend van aard. De collectie op te ruimen goederen was dan ook zeer divers.

Grote containers van de AVR boden een geweldige uitkomst: een snelle afvoer van veel en vaak overtollige bewaard goed. Bijna alles werd uit de ramen van het kantoor op de 1e verdieping in de containers gesmeten en niet meer naar omgekeken. Gelukkig had nog nooit niemand van afval scheiden gehoord….

Onze gewaardeerde medewerkers, die we graag bij u in herinnering brengen waren o.a.

• Wim den Boer
• Bram Varekamp
• Marco de Groot
• Co van Baalen
• Huibje Oosterlee
• Henny van Vliet
• Alie van Eck
• Chiel Kerkhof
• Dhr. Tinus Kemmers
• Mevr. Jo Blok
• Ria Beukers
• Mandy van Wijk
• Annelies Breukel Pl.dochter
• Pleun Breukel Plzn
• Pleun Breukel Gzn
• Anne-Marie Breukel Gdochter
• Cees Breukel Jzn
• Annelies Breukel Jdochter
• Cees Breukel Jzn
• Jan Breukel Jzn

Helaas zijn dhr. Kemmers, Chiel, Wim, mevr Blok, Jan (2018) en Leen (2022) reeds overleden.